بن بست سربه زیر
تا ابدیت گسترده است
دیوار سنگ
از دسترس لمس به دور است.
در میدانی که در آن
خوانچه و تابوت
بی معارض می گذرد
لبخنده و اشک را
مجال تأملی نیست.

□

خانه ها در معبر باد نااستوار
استوارند،
درخت، در گذرگاه باد شوخ وقار می فروشد.

«ــ درخت، برادر من!
اینک
تبردار از کوره راه پرسنگ به زیر می آید!»

«ــ ای مسافر، همدرد من!
به سرمنزل یقین اگر فرود آمده ای
دیگر تو را تا به سرمنزل شک
جز پرت گاهی ناگزیر
در پیش نیست!»

□

خانه ها در معبر باد استوار
نااستوارند،
درخت، در معبر باد جدی
عشوه می فروشد...

۱۳۳۸

© www.shamlou.org سایت رسمی احمد شاملو